«قصه و داستان » چرا ؟
قصه ، سرزمین خیال و رویاست .آنجا که شاهزاده‌ای می‌شوی سوار بر ابرها ،یا جادوگری نشسته روی چوب جادو، پری دریایی در اعماق اقیانوس‌ها، ماهیگیریِ سوار بر قایقْ در پیِ صیدِ مروارید و یا عقابی بر فراز بلندترین کوه‌ها؛ همه ی این‌ها پروازِ خیال است برای یافتن آخرین کلیدِ طلاییِ صندوقچه ی قلب‌ها و جان‌ها؛ تا بتوانیم با همه ی آنها که دوستشان داریم ،آنها را دیده‌ایم ، یا اصلاً ندیده‌ایم، صدایشان را شنیده‌ایم، و یا در سکوت با آنها ملاقاتی افسانه‌ای داشته‌ایم ؛ همنوایی کنیم ،برق چشمانِ آنها را ببینیم و لبخندِ صمیمانه ی خود را با آنها در میان بگذاریم و چند لقمه ی مهر با هم بخوریم و آب حیات را نوش جان کنیم.
نخستین بار والاترین دستورات و زیباترین نغمه‌ها از سویِ حق تعالی برای زمینیان با آهنگِ خوشِ «قصه و داستان» طنین انداز شد و مهم‌ترین نقشه ی راه زندگی، برای اهل زمین با زبان قصه ترسیم شده و چه گواهی بالاتر از آنکه
به نام او که خود را قصه‌گو خواند
حقایق را لباس ،از قصه پوشاند .
در عصر حاضر،اهمیت و ضرورت قصه و قصه‌گویی و چرایی آن بر همگان آشکار است . در این میان ،نکته‌ای که حائز اهمیت و جای سخن و گفتگو دارد «چگونه گفتن » است.
تجربهٔ زیستهٔ بسیاری از نویسندگان و قصه‌گویان و داستان نویسان بیان می کند که باید شوقِ خواندن قصه و نوشتن ،در دانش‌آموزان ایجاد شود و این یک امرِ اکتسابی است و تنها راهِ به وجود آمدن این شوق، ایجاد انگیزه و بسترسازی برای لذت بردن از کتاب و قصه است .
در اولین مرحله ،باید قصه‌های ناب را انتخاب کنیم و بعد آنها را به قشنگ‌ترین شیوه به سمع و نظرِ(چشم و گوش) بچه‌ها برسانیم و بعد در وادیِ قصه و داستانِ خوانده شده و شنیده شده رها نکنیم ،بلکه در همینِ سرزمین جادویی، طعم متفاوت و شیرین تر قصه را با فعالیت‌های جذاب و خلاق ،به عمقِ جانِ وجودش بچشانیم و مزه مزه کنیم ؛
و تمامِ این‌ها در بسته ی «قصه و داستان» به زیباترین شکل و با پرورش مهارت‌های زبانی« شنیدن ،خواندن، گفتن و نوشتن» بیان شده و به نوشِ جان دانش‌آموزان می‌نشیند.
بسته‌های «قصه و داستان »برای معلمان، یک درس تحمیلی در برنامهٔ درسی نیست، بلکه یک مسیرِ هدایت و نشان دهندهٔ راهِ هزارتو و هزار مسیرِ قصه خوانی ،این سرخوشانهٔ همیشگیِ بشر، است .
بسته «قصه و داستان» یک تکلیف درسی برای دانش آموزان نیست، بلکه یک ساعتِ رهایی در سرزمینِ خیال انگیزِ قصه است که بچه‌ها آزادانه می‌شنوند،می‌خوانند،شنیده می‌شوند،بحث می‌کنند،می‌نویسند و همدیگر را نقد می‌کنند.
بسته ای در قالب «قصه و داستان »با چنین قابلیت هایی، یکی از مهره های گمشدهٔ آموزش در مجتمع آموزشی با رویکرد و مأموریت جدید است .
و حال که به چنین گنجینه ای دست یافتیم، قرار داریم از «مراحل طراحی و پیاده سازی این طرح در کلاس مان » روایت کنیم، باشد که راهگشای دیگران باشد برای پیوستن به جرگه ی باطراوت «قصه و داستان ».
سمیه خیاط سرکار
مربی قصه گویی
راهبر و راهنمای طرح«قصه و داستان»